دو هفته پیش در مجلس شورای اسلامی، عصبی و مصنوعی میخندید، کف سفت و سفیدی گوشه دهانش را پر کرده بود. نمایندگان وفادار به حکومت فریاد میزدند. جواد ظریف را “دروغگو” صدا میکردند.
پیش از آنها اما در خیابان، بعد از شلیک موشک به هواپیمای اوکراینی و قتل ۱۷۶ مسافر، مردم بر علیه جواد ظریف و ارکستر دروغی که او یکی از اعضای فعالش است، فریاد برآورده بودند:
حال وقتی امروز صبح این دروغگوی مشهور نظام در برابر دوربین ایستاد و گفت: «مردم اطمینان داشته باشند این دولت و نه هیچ دولت دیگری یک وجب از خاک ایران را نه به کسی واگذار میکند و نه اجازه استفاده اختصاصی از یک وجب از خاک ایران را به کسی خواهد داد»، طبیعی بود که مردم اطمینان داشته باشند؛ اطمینان ازاینکه او دروغ میگوید.
تنها اندکی پس از انتشار این صحبتهای جواد ظریف، موجی از اعتراض و انتقاد در فضای مجازی شکل گرفت. کاربران توییتر با استفاده از هشتگ #فروش_ایران_ممنوع مخالفت و خشم خود را نسبت به خیانت آشکار نظام جمهوری اسلامی به استقلال و منافع ملی ایران بروز دادند.
همه میدانند وقتی یک دروغگو میگوید «یک وجب از خاک ایران را به کسی واگذار نکرده است» معنی این جمله این است که چوب حراج به خاک ایران زده است. و وقتی اهدای «استفاده اختصاصی از یک وجب از خاک ایران» را تکذیب میکند، یعنی ایران را دو دستی تقدیم کرده است.
این اعتراض مجازی، هم اکنون در شبکههای اجتماعی جاری و در حال گسترش است.