اعدام به سفارش پرس تی وی: حیدر قربانی

شامگاه ۹ مهر ۱۳۹۵، برابر با ۳۰ سپتامبر ۲۰۱۶ میلادی، ساعت ۲۱: خبر کشته شدن سه تن از اعضای سپاه و بسیج توسط سایتهای کرد منتشر می‌شود. روژی کرد در همان شب خبر را اینگونه بازتاب می‌دهد:

در خبر تکمیلی که روز بعد، یعنی ۱۰ مهرماه ۹۵، یکم اکتبر ۲۰۱۶ توسط همین سایت منتشر شد، جزئیات بیشتری از هویت افراد کشته شده به همراه تصویری از اعلامیه فوت دو تن از مقتولین و اطلاع‌رسانی جهت برگزاری مراسم عزاداری آنها، بر روی خروجی این سایت قرار گرفت:

پس از گذشت مدت کوتاهی هویت هر سه نفر کشته شده در تاریخ نهم مهرماه در رسانه‌ها منتشر شد: صدیق امینی، جبار ابراهیمی، شاهو کریمیان:

گروه “عقابهای زاگروس” مسئولیت این ترور را بر عهده گرفت. این گروه نیروی مسلحی است که در کردستان فعالیت می‌کند و اخبار عملیات مسلحانه و ترورهایی که آن زمان انجام می‌داد را به فاصله چند ساعت بر روی سایت خود قرار می‌داد.

۱۶ روز بعد از ترور این سه نفر از اعضای سپاه و بسیج منطقه، روز یکشنبه ۲۵ مهر ۹۵ برابر با ۱۶ اکتبر ۲۰۱۶، حیدر قربانی به همراه دوتن دیگر به نامهای حسین روحانی و حسن قربانی توسط ماموران اطلاعات سپاه بازداشت می‌شوند.

در اسفند همان سال، ۱۸ اسفند ۱۳۹۵، هشتم ماه مارس ۲۰۱۷ میلادی، شبکه تلویزیونی پرس تی وی، شاخه پروپاگاندای نظام، زیرمجموعهٔ صداوسیمای جمهوری اسلامی، تحت نظارت مستقیم علی خامنه‌ای، فیلمی ۲۰ دقیقه‌ای پخش می‌کند با عنوان «راننده مرگ».

آبان ۹۷ خبرگزاری هرانا از بلاتکلیفی حیدر قربانی می‌نویسد: «یک منبع مطلع نزدیک به خانواده‌ی قربانی با تاکید بر این که صدور حکم قرار است تنها بر اساس اعترافات وی صورت گیرد، گفت: وزارت اطلاعات و حفاظت اطلاعات سپاه، از خانواه‌های مقتولین پرونده خواسته‌اند که در دادگاه، صدور اشد مجازات را برای حیدر قربانی خواستار شوند. او پس از اتمام مراحل بازجویی از بازداشتگاه اداره‌ی اطلاعات به زندان سنندج منتقل شده و برای اولین بار توانسته بود خانواده‌اش را ملاقات کند. بلاتکلیفی وی در زندان در حالی صورت می‌گیرد که وکیل انتخابی هم نتوانسته است در تسریع روند دادرسی مؤثر واقع شود.»

پس از ۳ سال بلاتکلیفی، ۱۴ مهر ۹۸، ششم اکتبر ۲۰۱۹،‌ شعبه ۱ دادگاه کیفری سنندج، حیدر قربانی را به اتهاماتی از قبیل “تحصیل خودروی مسروقه، الصاق پلاک یک خودرو به خودروی دیگر، معاونت در قتل عمد” و خرواری از دیگر اتهامات سنگین، به شلاق و حبس به مدت زمانی که عمر آدمی کفاف تحملش را نمی‌دهد محکوم می‌کند.

چهار ماه بعد، دادگاه انقلاب سنندج در ۸ بهمن ۹۸، ۲۸ ژانویه ۲۰۲۰، حکم اعدام این شهروند کرد را صادر می‌کند.

همین حکم در شعبه ۲۷ دیوان عالی کشور در قم، ۱۶ مرداد ۹۹، ششم اوت ۲۰۲۰ میلادی تایید می‌شود.

همانطور که روند زمانی این وقایع آشکار می‌سازد، تمام احکام صادره در این پرونده بر اساس اعترافاتی است که به سفارش پرس تی وی از حیدر قربانی اخذ شده است. این محصول از پرس تی وی مملو از تناقض و ایراد است که در اینجا به چند مورد بسیار آشکار اشاره می‌کنیم.

در این به اصطلاح “مستند”، تاریخ ترور صدیق امینی و جبار ابراهیمی ۴ اکتبر ۲۰۱۶ اعلام شده است.

در صورتی که تصویر اعلامیه فوت آنها نشان می‌دهد مراسم عزاداری این افراد در ۲ اکتبر ۲۰۱۶ برگزار شده است، دو روز پیش از ترورشان!

پرس تی وی حتی نام شاهو کریمیان هم اشتباه اعلام می‌کند. تاریخ ترور او را نیز هشتم اکتبر عنوان می‌کند، که در آن تاریخ کریمیان یک هفته بود که به خاک سپرده شده بود.

تناقضات و صحنه‌سازیهای ناشیانه از سر و روی این فیلم ۲۰ دقیقه‌ای می‌بارد. پرس تی وی این سه نفر را “کشاورز” معرفی میکند. صدیق امینی، یکی از کشته‌شدگان را کشاورز ساده‌ای توصیف میکند که جبار ابراهیمی، مقتول شماره دو این پرونده، “راننده شخصی” او بوده.

حتی اگر بر روی همه این شواهد و عینیات چشم ببندیم، حیدر قربانی حتی در برابر دوربین و پس از ماهها شکنجه اعترافی نمی‌کند. او در بخشهای مختلف این فیلم می‌گوید که مجبور بوده است از دستورهای افراد مسلح اطاعت کند؛ برای حفظ جان خودش. موقعیتی که حیدر قربانی آن را در برابر دوربین شرح می‌دهد، دقیقا موقعیت انسانیست که گروگان گرفته شده است.

جمهوری اسلامی قصد اعدام کسی را دارد که حتی با اعمال شکنجه از او چیزی جز اعتراف به گروگان بودن نگرفته است. با چنین اعترافی همه ما گروگانیم. همه اعدامی.