سازمان عفو بین‌الملل صبح امروز، جمعه دهم امرداد ۱۳۹۹، دست به انتشار اسنادی زد که از یک سو تصویری مستند از شرایط خوفناک حاکم بر فضای داخل زندانهای جمهوری اسلامی بدست می‌دهد و از سوی دیگر پرده از رویکرد مجرمانهٔ نهادهای مسئول، بخصوص قوه قضائیه و وزارت بهداشت، نسبت به مراقبت از جان و سلامت زندانیان برمی‌دارد.
این نهاد مدافع حقوق بشر تصاویر چهار نامهٔ رسمی از مقامات ارشد سازمان زندانها را بر روی تارنامه خود قرار داده است. در این نامه‌ها مقامات مسئول زندانها از کمبود شدید اقلام بهداشتی و ضدعفونی کننده و همچنین تجهیزات ضروری و کلیدی پزشکی نوشته‌اند و از وزارت بهداشت درخواست کمک کرده‌اند. این نامه‌نگاریها از دهم اسفند سال ۱۳۹۸ آغاز شده‌اند و با این حال همه آنها تا به امروز بی‌پاسخ مانده‌اند.
در یکی از این ۴ نامه منتشر شده توسط سازمان عفو بین‌الملل که تاریخ ششم فروردین ۱۳۹۹ بر روی آن درج شده، فهرستی از “اقلام مورد نیاز فوری” لیست‌برداری شده:
– ۵ میلیون و ۴۰۰ هزار ماسک
– صدهزار ماسک N95
– ۳ میلیون و ۶۰۰ هزار دستکش لاتکس
– ۱۰ میلیون دستکش پلاستیکی
ٖ– ۴۵۰ هزار لیتر مواد ضدعفونی کننده سطوح
– ۵ هزار شیلد صورت
– ۵ هزار عینک محافظ
– ۵ هزار لباس یکسره مخصوص
– ۳۰۰ دستگاه تصفیه‌کننده هوا
– ۲۵۰ دستگاه سمپاش
این نامه‌های رسمی مستنداتی رسوا کننده از قصورفاجعه‌بار دولت ایران در زمینه محافظت از زندانیان را به دست می‌دهند
در این نامه همچنین از نیاز فوری به تجهیزات پزشکی دیگر مانند دستگاه سنجش میزان گلوکز و یا فشار خون، تب سنج و مواردی از این قبیل، نوشته شده. این ارقام به تنهایی نشان دهنده ابعاد فاجعه‌بار بحران در زندانهای جمهوری اسلامی هستند.
سازمان عفو بین‌الملل در خصوص این اسناد می‌نویسد:
«جزئیات درج شده در این نامه‌ها در تضادی آشکار با اظهارات رسمی رئیس سابق سازمان زندانها و مشاور فعلی رییس قوه قضائیه اصغر جهانگیر قرار دارد که پیشتر از اقدامات مقامات در پیشگیری از شیوع ویروس کرونا در زندانها به عنوان کاری «بزرگ» و «بی‌نظیر» یاد کرده بود که میتواند به عنوان «یک شاخص بین‌المللی» مطرح شود. او گزارشهای مبنی بر بالا رفتن میزان مبتلایان و مرگهای مرتبط با ویروس کرونا در داخل زندانها بر اثر ازدحام جمعیت، شرایط غیربهداشتی و کمبود دسترسی به امکانات درمانی را انکار کرده است.»
به گفته دیانا الطحاوی، معاون بخش خاورمیانه و شمال آفریقای سازمان عفو بین‌الملل «این نامه‌های رسمی مستنداتی رسوا کننده از قصورفاجعه‌بار دولت ایران در زمینه محافظت از زندانیان را به دست می‌دهند.»
گزارشات منتشر شده از سوی نهادهای حقوق بشری و مرتبط با منابع داخل زندانها تاکنون از مرگ بیش از بیست زندانی مشکوک به ابتلا به ویروس کرونا در زندانهای قزل حصار (۲ نفر)، ندامتگاه مرکزی تهران بزرگ (۶ نفر)، زندان شهر ری (۲ نفر)، زندان ارومیه (۸ نفر)، کامیاران (۱ نفر)، سقز (۱ نفر) و زندان سپیدار در استان خوزستان (۱ نفر) خبر می‌دهند.
از زمان نگارش اولین نامه منتشره شده از سوی عفو بین‌الملل، یعنی از اسفند ۱۳۹۸ گزارشات متعددی در رسانه‌ها منتشر شد. ما نیز در همین وبسایت از اعتراضات نسبت به وضع اسفبار زندانها و اعتصاب غذای زندانیان و شورش در زندانهای کشور مطالب و گزارشات بسیاری تاکنون منتشر کرده‌ایم. پاسخ حکومت به همه این اعتراضات خشونت و سرکوب شدید بوده است.
وضعیت زندانهای جمهوری اسلامی چنان فاجعه‌بار و وحشتناک است که رژیم درخواست سازمان بهداشت جهانی (WHO) برای بازدید از وضعیت بهداشتی زندانها را رد کرد. نامه‌های منتشر شده توسط عفو بین‌الملل چهرهٔ غیرانسانی فرقهٔ جنایتکار حاکم بر ایران را به خوبی ترسیم می‌کنند. فرقه‌ای که با اتهامات واهی انسانها را به بند می‌کشد، شکنجه می‌کند و از آنها در برابر دوربینهای رسانه‌هایش اعترافات اجباری می‌گیرد، خانواده‌ها و بستگان آنها را تهدید می‌کند؛ در زندانها آنها را در معرض ویروسی کشنده قرار می‌دهد و به حال خود رها می‌کند. و وقتی اعتراض کنند ماشین سرکوبش را به داخل زندانها روانه می‌کند: گاز اشک آور، باتوم، شوکر، ضرب و شتم، شلیک گلوله، اعدام مخفیانه
Cover: Ratinger Gruppe