10.2 C
Tehran
جمعه 4 فروردین 1402

از اسیدپاشی تا سم‌پاشی− حملات جمهوری شیمیایی به زن

در آخرین آمار منتشر شده در خصوص مسمومیت‌های سریالی...

مسئولیت شهروندی در دموکراسی− شاهزاده در گفتگو

در آخرین روز «کنفرانس امنیتی مونیخ» که از جمعه،...

آبادان، اشرف، کلن – شکست طلسم مجاهدین

روی جلد شماره ۴۴/۲۰۲۱ مجله تسایت، منتشره در ۵...

اگر هوش ارثیست, بیشرمی و شیادی هم هست

هر روز که چشمام را به روی یه روز جدید باز میکنم، به یاد ایرانم و هموطنانم روز رو آغاز میکنم. امروز هم یکی از این روزها بود.

چشمم به پیام نوه خمینی افتاد و به ذهنم آمد یک بشر تا چه حد از افت انسانیت میتونه رسیده باشه که قادر به دیدن خیانت ها ی ج.ا و عذابهایی که به مردم ایران داده نباشه. تازه با افتخار هم از شورش ۵۷ یاد میکند!

آخه چطور میشه یک انسان، آن هم یه زن، در مورد جنایت هایی که در زندان بند زنان میشه سکوت کنه و در باره کشورهای دیگر اظهار نظر کند. یاد سمانه نوروز مرادی یکی از زنان زندانیان سیاسی در ذهنم نقش بست.

این زندانی سیاسی ۳۴ ساله از ۱۵ سال پیش به بیماری ” لوپوس مفصلی” مبتلا است و الان در زندان بدلیل عدم دسترسی به دارو و معالجه، بیماریش پیشرفت کرده است. بدلیل تشدید عوارض بیماری او دچار خونریزی از ناحیه چشم شده و بیماری های دیگری از جمله زخم معده و روده، پوکی استخوان، کیست سینه و تخمدان، سنگ کلیه، تورم کبد و کبد چرب نیز دارد. (۱)

 نوه خمینی از اینکه آمریکا نتوانست ویروس کرونا را مهار کند اظهار تاسف میکند.

ج.ا حتی خانم سمانه نوروز مرادی که بدلیل شیوع کرونا به مرخصی آمد بود را علیرغم اینکه مرخصی همه زندانیان تا ۳۱ فروردین تمدید شده بود، با وجود شرایط بیماریش به زندان بازگرداند!

 به این زندانی سیاسی حتی حق حضور در مراسم خاکسپاری پدرش را هم ندادند.

و از طرفی جالب اینجاست که نوه خمینی به هوش پدربزرگ خونخوارش افتخار هم میکند و ادعا میکند که خود نیز از ضریب هوشی بالایی بخاطر پدربزرگش برخوردار است.

من یک شهروند ساده خوشحالم که ضریب هوشی بالایی ندارم ولی میتوانم درد و رنج زندانیان سیاسیمان را حس کنم و تا آنجایی که بتوانم صدایشان باشم.


(۱). با پایان مرخصی؛ سمانه نوروز مرادی به زندان اوین بازگشت