پس از انتشار خبر مربوط به تایید احکام اعدام ۵ تن از شهروندان در دیوان عالی قضایی کشور، دادگستری اصفهان به ریاست محمدرضا حبیبی، سراسیمه اقدام به صدور اطلاعیه‌ای نمود که متن آن عینا توسط تمام رسانه‌های حکومتی کپی پیست و منتشر شد. روابط عمومی این دستگاه در این اطلاعیه به گونه‌ای نامشخص و مجهول به گزارشات رسانه‌هایی به گفتهٔ او «معاند» اشاره کرد که دست به «فضاسازی در شبکه‌های اجتماعی» زده‌اند. حبیبی در اطلاعیهٔ نهادش با لحنی جلادوار اعلام کرد که اخبار این رسانه‌ها مبنی بر «قطعی شدن حکم اعدام هشت نفر از معترضان دی۹۶ و آبان۹۸ کذب محض» است.
هیچ رسانه‌ای، نه از نوع معاند و نه از نوع مزدور و یا ماله‌کشش، در روزهای اخیر چنین گزارشی که دادستانی اصفهان در اطلاعیه‌اش به آن اشاره کرده منتشر نساخته است. آخرین باری که چیزی شبیه به مضمون این اطلاعیه در رسانه‌ها منتشر شد از سوی خود آقای دادستان کل اصفهان در نماز جمعه ۶ تیر بیان شده بود. این طور که به نظر می‌رسد، محمدرضا حبیبی بیانات خودش را، که در سخنرانی پیش از خطبه‌های نماز جمعه بروز داده و توسط تمامی رسانه‌های حکومت منتشر شده بود، تکذیب کرده است.
از سوی دیگر این تکذیبیه زمانی منتشر شد که نهادها و فعالان حقوق بشری از تایید حکم اعدام ۵ تن از معترضان دی‌ماه۹۶ در خمینی‌شهر اصفهان، به نامهای مهدی صالحی قلعه شاهرخی، محمد بسطامی، مجید نظری کندری، هادی کیانی و عباس محمدی در دیوان عالی قضایی کشور خبر داده بودند. نحوهٔ نگارش اطلاعیه روابط عمومی دادگستری کل استان اصفهان − نامشخص و مجهول، بدون ذکر جزئیات و یا اشاره به هویت محکومین − و همینطور زمان نشر آن – همزمان با شکل‌گیری اعتراضات مجازی در رابطه با صدور این احکام – پرده از بازی کثیف این نهاد با افکار عمومی بر‌می‌دارد: هدف از انتشار گستردهٔ این تکذیبیه‌ی مشوش، تنها ایجاد تردید در افکار عمومی شهروندان و کاربران فعال در فضای مجازی بود.
ماشین اعدام بارها در روزهای اخیر با بکارگیری همین ترفند سعی بر این داشت تا صدای اعتراض مردم را خاموش و از انتشار اخبار مربوط به اعدام معترضان جلوگیری کند. در ارتباط با کارزار #اعدام_نکنید و تایید احکام اعدام سه معترض آبان۹۸، امیرحسین مرادی، سعید تمجیدی و محمد رجبی، ماشین اعدام رژیم با بهره‌گیری از دستگاه پروپاگاندا، رسانه‌هایی مانند خبرگزاری فارس و باشگاه خبرنگاران جوان را به نشر اکاذیب و اخبار ضد و نقیض مامور کرد. ولی این ترفندها یکنواخت، تکراری و ناکارآمد شده‌اند. دیگر هیچکس با این روشها فریب نمی‌خورد.
بکارگیری این شگردها توسط دستگاه اعدام نظام برای رسیدن به حالت ایده‌آل است. در این حالت، که چیزی از جنس نوستالژی هیئت مرگ دههٔ شصت، رویای گلگون ابراهیم رئیسی و صادق خلخالی، آرمانهای خونین خمینی و خاوران در خویش نهفته دارد، هیچ صدایی از هیچ احدی برنمی‌خیزد. ماشین در سکوت کامل اعدام می‌کند. هیچ فردی جز پیشوا قادر به فهم درست احکام، که همه با الفاظی بیگانه ادا می‌شوند، نیست. حالت ایده‌آلی از جنس ماشین کافکایی در “مستعمره مجازات”. جایی که در دادنامه‌هایش به چشم می‌خورد: «با توجه به زندانی بودن متهمین مذکور، در اغتشاشات ۹۸ در خمینی‌شهر (محل سکونت معترضین) هیچ اغتشاش یا تخریبی صورت نگرفته است.»
Cover: Hermann Naumann, In der Strafkolonie, Franz Kafka, 1956