“و تاجی از خار بافته، بر سرش گذاردند و نی به دست راست او دادند و پیش وی زانو زده، استهزاکنان او را میگفتند: سلامای پادشاه یهود! و آب دهان بر وی افکنده، نی را گرفته بر سرش میزدند.”
(متی ۲۷: ۲۹- ۳۰)
تاج خاری که ابزار تحقیر عیسی بود، تا روزگار ما راه درازی پیموده اما بر سر هر کسی خودنمایی کند یا آزادی، عدالت و انسانیت را فریاد زده و یا سکوت را ترجیح نداده است.
در تمام سیستمهای ایدئولوژیک، مدیا یکی از مهمترین ابزار پیشبرد پروپاگاندا و کامل کننده پروسهای است که بازوی لاینفک یک رژیم توتالیتر محسوب میشود؛ همانگونه که در جمهوری اسلامی سازمان صدا و سیمای جمهوری اسلامی به مثابه یک «رسانه میلی» و نه ملی، آلت دست بالاترین مقام تصمیم گیرنده کشور است و اهالی مدیا و رسانه، نماد بیرونی این تسلط فکری و بصری هستند.
حال با گذشت ۴۲ سال از عمر این امپراطوری جهل و خودکامهگی محض، این نماد بیرونی یا به وضع موجود معترض است و بنابراین نقشی به او پیشنهاد نشده و کنار گذاشته میشود و یا مسیرش را در راستای منویات نایب خدا در زمین ادامه داده و روز به روز از جامعه پیرامونش که اتفاقا مخاطب اصلی او نیز هست فاصله میگیرد.
نوید( رضا) میهن دوست، فیلمنامه نویس، کارگردان و مستندساز ایرانی یکی از همانهایی ست که ظاهرا در مسیر پیشرفت خود نمیخواهد این فاصله میان مخاطب و هنرمند را تجربه کند و لاجرم به تاب آوردن «تاج خاری» است که خودش زمانی برسرش نهاده و حالا به نوعی مسبب مصائب اوست!
نوید میهن دوست، متولد ۱۳۵۱ در شهرستان نوشهر، کارش را در تلویزیون با ساخت مجموعه «رد پای نسیم» در سال ۱۳۷۹ آغاز کرد و بعدها دو سریال به نامهای « دیوار شیشهای» و « شاید برای شما هم اتفاق بیفتد» (برخی قسمت ها) برای تلویزیون ساخت. او فیلم سینمایی « هرچی خدا بخواد» را هم در کارنامه سینمایی خود دارد، که هرچند صرفا یک اثر سینمایی گیشه پسند است اما چندین چهره شاخص سینمای ایران مانند ترانه علی دوستی و رضا عطاران در آن ایفای نقش کردهاند.
او که دانش آموخته شیمی از دانشگاه صنعتی شریف است همانند عموی خود اسماعیل میهن دوست( کارگردان و منتقد سینمایی شناخته شده) به هنر رغبت بیشتری داشت و همانطور که پیش از این اشاره شد چندین مجموعه تلویزیونی در کارنامه خود دارد که در اکثر این سریالها هنرمندان محبوبی همچون ثریا قاسمی یا رضا بابک به ایفای نقش پرداخته اند (این راهش نیست ۱۳۸۲)
نوید میهن دوست روز ۲۸ آبان ۱۳۹۸ در گرماگرم اعتراضات آبانماه، توسط حراست مجموعه باغ کتاب تهران بازداشت و پس از چند ساعت بازجوایی آزاد میشود. او روبان های سفیدی به همراه داشته که روی آنها نوشته شده بود:«جمهوری اسلامی انتخاب ما نیست». ۱۳ آذرماه، یعنی کمتر از یک ماه بعد، وزارت اطلاعات او را برای پارهای از توضیحات احضار و بلافاصله بازداشت میکند. بازداشت آقای میهن دوست ۲ ماه ادامه دارد که وی یک ماه از این مدت را در انفرادی زندان اوین موسوم به بند ۲۰۹ سپری میکند.
نوید میهن دوست ۱۴بهمن ۱۳۹۸ با قید وثیقه ۸۵۰ میلیون تومانی تا پایان مراحل دادرسی موقتا آزاد میشود. حدود یک سال بعد یعنی ۸ دی ماه ۱۳۹۹ در شعبه ۲۸دادگاه انقلاب تهران با اتهاماتی همچون: «فعالیت تبلیغی علیه نظام جمهوری اسلامی» و «اقدام علیه امنیت ملی از طریق عضویت در گروههای مخالف نظام به قصد براندازی» محاکمه و به ترتیب برای هرکدام به سه سال و ۶ ماه حبس تعزیری محکوم میشود.
۹ اسفند ۱۳۹۹، ندا میهن دوست ( خواهر نوید میهن دوست) در توییترش نوشت: « دادگاه تجدید نظر حکم ۳ سال و ۶ ماه حبس نوید میهن دوست را بدون حضور وکیل و متهم تایید کرد. ای کاش سینماگران و همکارانش سکوت نکنند.»
و حدود دو ماه پس از تایید حکم این کارگردان، چندی پیش ۳۰ فروردین ۱۴۰۰، صد و هشتاد تن از هنرمندان و سینماگران ایرانی با امضای بیانیهای، ضمن اعتراض به رد درخواست اعاده دادرسی نوید میهن دوست صدور حکم زندان برای او را مصداق نقض آزادی بیان عنوان کردند.
نوید میهن دوست علاوه بر مجموعههای تلویزیونی و فیلم سینمایی که به آنها اشاره شد، مستندی به نام « تاج خار» در کارنامه حرفهای خود دارد، که گفته میشود ساخت این مستند مبنای اتهام «اقدام علیه امنیت ملی» برای محکومیت این فیلمساز قرار گرفته. نوید میهن دوست این مستند را سال ۱۳۸۸ ساخت. هرچند این فیلم چه در داخل و چه در خارج از ایران هیچگاه به نمایش عموم در نیامده است، اما پس از گذشت ۱۱سال به عنوان مدرک از آن بر علیه این هنرمند استفاده شده است. «تاج خار» مستندی است که به زندگی کاری و فعالیتهای مطبوعاتی خانم معصومه علی نژاد(مسیح علی نژاد) هنگام حضورش در ایران میپردازد. آنچه مشخص است، این مستند در زمان حضور خانم علی نژاد در ایران ساخته شده و هنگام ساخت این مستند، منع قانونی برای ساخت آن وجود نداشته است.
از اتهامهای واهی دیگری که در پرونده این فیلمساز آمده میتوان به «اقدام در راستای تهیه فیلم از خانواده کشته شدگان سال ۸۸» و « ساخت مستند دختران انقلاب» اشاره کرد، که هر دو این مستندها نه تا کنون توسط فیلمساز ساخته شده و نه اقدامی برای ساخت آنها صورت گرفته است!
هر چند ممکن است چنین به نظر برسد که نوید میهن دوست تاوان ارتباط دوستانهاش با خانواده علی نژاد (معصومه علی نژاد و علی علی نژاد) را میدهد اما آنچه مشخص است او جزو هنرمندانی است، که هر چند در کاخ پروپاگاندای رژیم پا گرفته و رشد کرده است اما اکنون مانند میلیونها ایرانی دیگر جمهوری اسلامی انتخاب او نیست! او که میتواند مصداقی از کاتارسیس هنرمند حکومتی باشد از اعتراض که سادهترین ابزار ابراز عقیده یک شهروند است ابایی ندارد؛ مدنیترین شیوه اعتراضی که همه ما به خوبی میدانیم چگونه در جمهوری اسلامی با تبعاتی همچون شدیدترین انواع سرکوب، تحقیر، شکنجه و محکومیت تا ممنوع کار شدن و حذف همراه خواهد بود.
…وقتی تاج خار به سرت زدن تازه اول بهاره (تاج خار، مسیح علی نژاد ۱۳۸۴)