!Alas, alas for Hamelin
رقم غمباری شده است این ۲۳، رقمی که بر پیشانی کثیف جمهوری اسلامی و تاریخ سراسر خون و درد و جنایت چهل و یک ساله اش مثل جای مهر پینه بسته است. فریدون فرخزاد پیش از آنکه در خانه اش سلاخی شود، آوازی خواند، آواز که نه، فریادی کشید برای آن ۲۳ نفری که در سالهای آغازین شورش ۵۷ در «عصر طلایی امام راحل و میرحسین» به قتل رسیدند. سعید سلطانپور یکی از آن ۲۳ بود که جلادانش چندی بعد در سال ۸۸، وقتی که دوباره هوس به قدرت رسیدن کرده بودند، از سروده ی «سر اومد زمستون» وی در ستادهای انتخاباتیشان وقیحانه بهره برداری سیاسی کردند.
از جنگ با عراق سالها گذشت، جنگی که طی آن رژیم هزاران کودک و نوجوان را به قتلگاه فرستاده بود. برای رهایی از اتهام «استفاده ابزاری از کودکان و نوجوانان» دستگاه تبلیغاتی رژیم یر آن شد که با صرف هزینه ای هنگفت، افسانه ای در ژانر پروپاگاندای جنگ به روی پرده سینماهای کشور بفرستد. نتیجه فیلمی بود که تیتر «۲۳ نفر» را یدک می کشید. تقدس بخشی به جنگی ویرانگر و خانمان سوز چیزی جز «کیچ جنگ» پدید نمی آورد.
ساخت فیلم تبلیغاتی و تخیلی ۲۳ نفر با حضور قاسم سلیمانی بر سر صحنه کلید خورد و در سال ۹۷ ساخته شد. این فیلم برای نخستین بار در مراسم حکومتی فجر در آذر ۱۳۹۸ نمایش داده شد. ولی یک ماه پیش از اکران این ۲۳ نفر بر روی پرده سینماهای کشور، ۲۳ نفری دیگر در آبان ۹۸ توسط همکاران سپاهی سازمان تبلیغاتی اوج، در کوچه و خیابانهای شهرهای این سرزمین به خاک و خون کشیده شده بودند. عوامل سپاه و بسیج ۲۳ کودک و نوجوان ایرانی را کشتند، جسدهایشان را ربودند، گلوی خانواده هایشان را فشردند که صدایی از آنها برنخیزد و ناله و شکوه آنها به گوش هیچ کس نرسد. ۲۳ کودک و نوجوان را شبانه به زیر خاک بردند.
اکنون با گذشت نزدیک به ۴ ماه از آبان خونین ۹۸ سازمان عفو بین الملل گزارشی مفصل از این «کودک کشی» منتشر کرده است. در این سند ۳۶ صفحه ای جزئیات این کشتار و تحقیقات پیرامون هویت این ۲۳ کودک و بازمانده های آنان ثبت شده است. گزارش به ۶ بخش تقسیم شده است. در بخش نخست وقایع به اختصار شرح داده شده اند. بخش دوم متدولوژی تحقیق و پیشینه وقایع را شامل میشود و بخش سوم به معرفی کودکانی که توسط عوامل رژیم کشته شده اند میپردازد. زمان، پراکندگی جغرافیایی و شرایطی که تحت آنها این کشتارها اجرایی شده اند نیز در همین بخش شرح داده میشوند. بخش چهارم این گزارش به تلاش رژیم برای مخفی نگه داشتن این کشتار و خاموش کردن صدای خانواده ها و نزدیکان این کودکان جانباخته اختصاص داده شده است. گزارش به روشنی توضیح میدهد که رژیم در این کار از نهادهای نظامی و امنیتی گرفته تا صدا و سیما و مسئولین ارشد نظام همه را به خدمت میگرد تا سرپوشی بر روی این کشتار قرار دهد و جنایات انجام شده توسط عوامل خویش را از دید جامعه پنهان کند. سازمان عفو بین الملل در این بخش، تصویری از چهره ی انسان ستیز و درنده خوی سیستمی به دست میدهد که ابتدا فرزاندان شهروندانش را بدون هیچ گناهی عامدانه به قتل میرساند، سپس به سراغ خانواده ها میرود. آنها را تهدید میکند. ارعاب و وحشت در وجودشان ایجاد میکند. به آنها اجازه ی برگزاری مراسم عزاداری و خاکسپاری به نحوی که میخواهند را نمی دهد. آنها را وادار میکند در برابر دوربین دروغ بگویند و یا در قبال وعده ی لقب شهید و پرداخت مبلغی، آنها را مجبور به سکوت در برابر رسانه ها و امضای اسنادی میکنند که در آنها «دشمنی واهی» قاتل فرزندان معرفی می شود و هیچ تقصیری متوجه نظام نیست.
رسانه بی بی سی فارسی در قالب یک خلاصه پردازی گزارش عفو بین الملل را تحریف کرده و میگوید: «مواردی (از قتل کودکان) را حتی صدا و سیمای جمهوری اسلامی هم تایید کرده اند. علی شمخانی، دبیر شورای عالی امنیت ملی هم به دیدار خانواده بعضی از این کودکان رفت.» کسی که گزارش را نخوانده باشد، که این امر در مورد اکثریت صدق میکند، اینچنین تصور خواهد کرد که صدا و سیما به منظور تایید این کشتار و پلتفرم بخشیدن به خانواده قربانیان سراغ خانواده ها رفته و یا علی شمخانی برای دلجویی از خانواده ها به سراغ آنها رفته است. بی بی سی فارسی در واقع بخش بزرگ و مهمی از گزارش را حذف میکند و ناگفته باقی میگذارد، وگرنه هم از همدستی صدا وسیما با نهادهای امنیتی و هم از نقش علی شمخانی در دروغ پردازیهای نهادهای جمهوری اسلامی در گزارش عفوبین الملل به وضوح توضیح داده شده است.
گزارش عفو بین الملل در بخش پنجم بیانیه اش رعایت قوانین و استانداردهای حقوقی بین الملل را به مقامات جمهوری اسلامی گوشزد میکند و در بخش ششم، این سازمان توصیه هایی به دستگاهها و نهادهای جمهوری اسلامی در خصوص تغییر رویکرد در برخورد با این قضیه جهت برون رفت از بحران میکند.
تصاویر و مشخصاتی که عفو بین الملل از این کودکان به دست آورده در پیوست این گزارش تکان دهنده جمع آوری شده اند. از ۵ تن از این عزیزان جانباخته هیچ تصویری وجود ندارد. در مورد یک کودک حتی هنوز مشخص نیست که نام کوچکش چه بوده است. «چنعانی» نام خانوادگی این کودک ماهشهری بوده است. سن دقیق او هم مشخص نیست، فقط میدانیم که «چنعانی» بین ۸ تا ۱۲ سال سن بیش نداشته است. چنعانی کوچک را قوای مسلح سید علی خامنه ای در روز دوشنبه ۱۸ نوامبر ۲۰۱۹ میلادی برابر با ۲۷ آبان ۱۳۹۸ خورشیدی در ماهشهر با ادوات سنگین نظامی همچون دوشکا به قتل رساندند.
از برخی کودکان که قربانی رژیم تمامیت خواه اسلامی شدند تنها تکه هایی از اعلامیه ترحیم به جای مانده. از برخی دیگر: تصویری از تکه سنگی سیاه، سر برآورده از خاک سرد، با نامی حک شده بر سطحی صیقل خورده، نامی که دیگر هیچکس صدا نخواهد زد.
