10.7 C
Tehran
شنبه 12 فروردین 1402

از اسیدپاشی تا سم‌پاشی− حملات جمهوری شیمیایی به زن

در آخرین آمار منتشر شده در خصوص مسمومیت‌های سریالی...

مسئولیت شهروندی در دموکراسی− شاهزاده در گفتگو

در آخرین روز «کنفرانس امنیتی مونیخ» که از جمعه،...

آبادان، اشرف، کلن – شکست طلسم مجاهدین

روی جلد شماره ۴۴/۲۰۲۱ مجله تسایت، منتشره در ۵...
سحر
سحر
اگر امروز نتوانم موی خود را محکم بگیرم و خویش را از این باتلاق بیرون بکشم، بی تردید هم خودم و هم اسبی که سوار بر آن در راهم، هر دو غرق خواهیم شد.

دیدگاهتان را بنویسید

Please enter your comment!
Please enter your name here

زندان تهران بزرگ، ساعت ۴ عصر روز جمعه ۱۶ مهرماه:

با هماهنگی پوریوسف، رئیس تیپ دو زندان تهران بزرگ تعدادی از مجرمین جرائم خشن سالن ۱۰ به سراغ دو زندانی سیاسی، اسماعیل گرامی و شاپور احسانی راد می‌روند.

  • اسماعیل گرامی، معلم بازنشسته، ۶۷ ساله که به علت شرکت در تجمع اعتراضی بازنشستگان کشور در اسفندماه ۱۳۹۹ بازداشت و در خرداد ۱۴۰۰ به ۵ سال حبس و ۷۴ ضربه شلاق و پرداخت جریمه نقدی محکوم شد، از فروردین‌ماه ۱۴۰۰ در زندان تهران بزرگ محبوس است.
  • شاپور احسانی راد، ۶۲ ساله، فعال کارگری، نماینده اخراجی کارگران کارخانه پروفیل ساوه، عضو هیأت موسس شورای کارگری بازنشستگان تأمین اجتماعی و از اعضای هیأت مدیره اتحادیه آزاد کارگران، در سالهای گذشته بارها بازداشت شده و سابقه حبس در زندان اوین هم دارد. شاپور از خرداد ۹۹ برای تحمل محکومیت ۶ سال حبس در زندان تهران بزرگ بسر می‌برد.

با بررسی و مطالعه‌ی گزارش‌های منتشر شده در فضای مجازی توسط فعالان مدنی مرتبط با منابع داخل زندان و ارگان‌های خبری فعالان حقوق بشر، می‌توان صحنه‌ی وقایع روز گذشته در زندان تهران بزرگ را که منجر به زخمی و بستری شدن چندین زندانی سیاسی محبوس در این زندان شد، بازسازی کرد و تصویری دقیق‌تر از وقایع به دست آورد:

اشرار زندان، حوالی ساعت ۴ عصر روز جمعه ۱۶ مهرماه به اتاق شاپور احسانی راد و اسماعیل گرامی حمله می‌کنند.

بر گردن این دو زندانی مسن چاقو می‌گذارند و آنها را مورد ضرب و شتم قرار داده و به مرگ تهدید می‌کنند. در این حین با قمه و قداره به سه زندانی سیاسی دیگر در همان اتاق، پویا قبادی، اکبر باقری و اکبر فراجی حمله‌ور می‌شوند و با ضربات متعدد به سر و گردن، آنها را مجروح می‌کنند. زندانیان در جریان این حمله وقتی برای نجات جان خویش، قصد گریز از این مهلکه را داشتند، با درهای بسته مواجهه می‌شوند. افسر نگهبان نخست در راهرو را برای اشرار مهاجم و مسلح باز کرده و سپس پشت سرشان در را قفل کرده بوده، تا آنها بتوانند با خیال راحت به انجام ماموریت بپردازند. تنها پس از پایان این «ماموریت قمه‌کشی و سلاخی» بود که در راهرو توسط پوریوسف که در تمام مدت بر نحوه‌ی اجرای ماموریت نظارت داشت، باز می‌شود؛ قداره‌کشان از سالن خارج و سه زندانی، آقایان قبادی، باقری و فراجی به دلیل جراحات شدید و خونریزی به بهداری زندان منتقل می‌شوند.

یک روز پس از اجرای این ماموریت، بلندپایه‌ترین مسئول این زندان، با ذکر اینکه «زندان محفل مجرمان است»، قتل و سوقصد به جان زندانیان سیاسی در زندان تحت نظارت و امر خویش را عادی خواند.

همه چیز در این زندان طبق برنامه پیش می رود. برنامه این است: به منظور حذف چهره‌های سیاسی و منتقد، اگر اعدام و شکنجه و انفرادی و احکام سنگین کارساز نبودند، از اراذل و اوباش و اشرار، قمه قداره و چاقو‌کش‌ها به عنوان ظرفیت‌های پنهان «سازمان زندانها و اقدامات تأمینی و تربیتی کشور» استفاده می‌شود. ماموریت این است.

در پی انجام این ماموریت توسط اشرار در زندان تهران بزرگ، کانال صنفی معلمان ایران، پیامی از آقای اسماعیل گرامی را منتشر کرد:

ترور در زندان تهران بزرگ – تائید سازمان زندان‌ها