12.8 C
Tehran
پنج‌شنبه 3 فروردین 1402

از اسیدپاشی تا سم‌پاشی− حملات جمهوری شیمیایی به زن

در آخرین آمار منتشر شده در خصوص مسمومیت‌های سریالی...

مسئولیت شهروندی در دموکراسی− شاهزاده در گفتگو

در آخرین روز «کنفرانس امنیتی مونیخ» که از جمعه،...

آبادان، اشرف، کلن – شکست طلسم مجاهدین

روی جلد شماره ۴۴/۲۰۲۱ مجله تسایت، منتشره در ۵...

تمامیت دروغ

«به هنگام فاجعه کم پیش می آید که بلا وقت خود را با ساختن ماسک برای صورت ما تلف کند» (ژان ژیرودو)

یونانیان باستان برای بیان «ماسک» و «صورت» از یک کلمه استفاده میکردند: پروسوپون “prósopon”. برای آنها تفاوتی بین صورت حقیقی و مصنوعی وجود نداشت. نقاب همان صورت بود و همه صورتها نقاب بودند.

در جمهوری اسلامی نیز گستره ی نقابها چنان وسیع و عمیق گشته که «ماسک» به عنوان تجسم «دروغ» و چهره ی واقعی نظام دیگر توانایی القای دوگانگی را ندارد. هر نقابی که به چهره میزنند دروغین است و دروغ همان صورت آنها و ذات آنهاست.

هر چه زمان پیش میرود ابعاد پنهانکاری رژیم در خصوص شیوع ویروس کرونا در ایران آشکارتر میشود. اکنون بر کمتر کسی پنهان است که همه این پنهانکاریها و سکوت برای برگزاری نمایش انتخابات بوده است. وقتی به چهره هایشان در برابر دوربینها نگاه میکنی خطوط آشنایی در صورتشان به ذهنت خطور میکند. به یاد می آوری آن سه روز را که همه «مسئولان» نظام مانند اعضای گروه کر یک ارکستر در برابر چشمان جهان دروغ میگفتند. یادت می آید که همین دو هفته پیش با افتخار از «اهدای ۲ میلیون ماسک به چین» گفتند.

ولی این جبر دروغ است. یکی که بگویی هزار دروغ دیگر برای حقیقی جلوه دادن همان یک دروغ اول باید بسازی

کافیست به رسانه ای شدن وجود ویروس کرونا در ایران بازگردیم. خبر زمانی رسمی تأئید شد که دو نفر جان خود را در قم از دست داده بودند. در صورتی که تشخیص بیماری مدتها پیش از مرگ این افراد انجام شده بود چرا که آنها در بیمارستان بستری بودند. پس رژیم ۱۰۰٪ اطلاع داشته است که کرونا به ایران رسیده است. 

آنها میدانستند. میدانستند و آگاهانه ویروس مرگبار را با هواپیمایی ماهان به ایران آوردند.

آنها میدانستند که مرگ در میان ایرانیان قدم میزند و میلیونها ماسک را «مجانی» به چین اهدا کردند.

آنها میدانستند مبتلایان در بیمارستان بستریند و به پرسنل دستور سکوت داده بودند. میدانستند کرونا از راه تماس سریع شیوع پیدا میکند و حتی جلوی ملاقاتیها را هم نگرفتند.

روز گذشته در تهران به منزل کسی هجوم آورده اند و در پارکینگ منزل مردی که همسرش چینی است ۵۰۰ هزار ماسک را مصادره میکنند. می گویند همسایه ها خبر داده اند که گمان میرود این هم دروغ باشد. احتمال اینکه فرد محتکر ماسکها را از یک نهاد دولتی و یا سپاهی تهیه کرده باشد و بعد هم توسط همان فروشنده لو رفته باشد بسیار بیشتر است. اما گذشته از دروغ یا راست بودن این اتفاق باید پرسید:‌چگونه میشود که خود نظام جمهوری اسلامی اقلامی را که در داخل کشور شدیدا مورد احتیاج هستند و زندگی و مرگ ایرانیان را میتوانند تعیین کنند مجانی به چین صادر میکند و این عملش را حتی تبلیغ هم میکند، ولی با شهروندی که همان اقلام را خریده و قصد فروششان به همان کشور را دارد، بدون اینکه هیچ منع قانونی در این باره وجود داشته باشد، مانند یک مجرم رفتار میشود؟ مجرم او نیست. مجرم نظامیست که نقابها و صورتها، دروغها و واقعیتها در آن به یگانگی رسیده اند. یگانگی تمامیت دروغ. 

اخیرا منتشر شد

مطالب برگزیده