19.9 C
Tehran
پنج‌شنبه 10 فروردین 1402

از اسیدپاشی تا سم‌پاشی− حملات جمهوری شیمیایی به زن

در آخرین آمار منتشر شده در خصوص مسمومیت‌های سریالی...

مسئولیت شهروندی در دموکراسی− شاهزاده در گفتگو

در آخرین روز «کنفرانس امنیتی مونیخ» که از جمعه،...

آبادان، اشرف، کلن – شکست طلسم مجاهدین

روی جلد شماره ۴۴/۲۰۲۱ مجله تسایت، منتشره در ۵...
سحر
سحر
اگر امروز نتوانم موی خود را محکم بگیرم و خویش را از این باتلاق بیرون بکشم، بی تردید هم خودم و هم اسبی که سوار بر آن در راهم، هر دو غرق خواهیم شد.

دیدگاهتان را بنویسید

Please enter your comment!
Please enter your name here

در نخستین ساعات بامداد روز شنبه، ۲۲ شهریور ۱۳۹۹ نوید افکاری، کشتی‌گیر ایرانی پیش از طلوع آفتاب توسط ماموران جمهوری اسلامی در تاریکی شب پنهانی به قتل رسید و در همان تاریکی به دست ماموران در قبرستان روستای سنگر به خاک سپرده شد.
هفتِ نوید که شد رژیم راه‌های منتهی به سنگر را بست. مثل مور و ملخ مامور در سنگر پرسه می‌زد.
چهلم که شد باز هم تمام جاده‌های سنگر بسته شد. روستا “امنیتی” شد. ماموران گوشی‌ها را چک می‌کردند، از شرکت‌کنندگان در مراسم فیلمبرداری می‌کردند.
سه ماه پس از قتل نوید، وقتی پدر و برادرش برای تمیز کردن مزار و نصب سنگ قبر به سنگر آمده بودند، بازداشت شدند. ماموران مزار نوید را تخریب کردند.
پیش از نخستین سالگرد قتل قضایی نوید، حسن یونسی، وکیل وی به فضای مجازی بازگشته بود، عمادالدین باقی در خبرگزاریهای حکومتی مردم و کاربران ایرانی در فضای مجازی را مقصر قتل نوید معرفی کرده بود. و وقتی سال نوید شد باز هم راههای سنگر همه بسته شدند، باز هم مامور گسیل شد و باز هم اعضای خانواده‌ی افکاری بازداشت شدند.

امسال در دومین سالگرد نوید نیز سنگر امنیتی شد. تمام راههای ورودی به این روستای کوچک ولی شدیدا امنیتی در هفتاد کیلومتری شمال شهر شیراز بسته شد:

امسال نیز در مسیر سنگر، حبیب افکاری و همسرش فاطمه نامجو و الهام افکاری که برای برگزاری مراسم سالگرد قتل برادرشان به دست حکومت در راه بودند، طبق گزارش هرانا توسط ماموران بازداشت شدند.

خبرگزاری حکومتی مهر امروز صبح در دومین سالگرد قتل نوید افکاری با انتشار مطلبی کاملا بی اساس و تهی از هرگونه ادله و مدرکی، اتهامی جدید به پرونده‌ی مقتول اضافه کرد. تیتر مطلبِ مهر این بود: «نقشه دومین قتل نوید افکاری چگونه ناکام ماند؟» مطلب پاسخی در توضیح چگونگی این اتهام ندارد. در عوض همان ادعاهایی که دروغین بودن و متناقض بودن تک تک آنها طی این دو سال بارها اثبات شده، تکرار می‌شوند و در پایان با اتکا به یک «منبع قضایی آگاه» که نامی از آن برده نمی‌شود، این ادعای بی اساس مطرح می‌شود که «نوید افکاری پس از قتل حسن ترکمان» که هرگز اثبات نشد «قصد داشت تا فرد دیگری را»− کدام فرد؟ نامش چه بود؟ هویت این فرد هم در مطلب مجهول باقی می‌ماند− «به قتل برساند». در پاراگراف آخر مهر می‌نویسد: «همچنین پیگیری‌های به عمل آمده از سوی خبرنگار مهر حاکی از این است که نوید افکاری سوابق متعددی از ضرب و جرح افراد و سرقت را در کارنامه خود داشته و حتی برادر وی مقادیر قابل توجهی کالای قاچاق کشف شده است.»

در دروغ بودن این ادعا ذکر همین نکته بس که در «قرار نهایی دادسرا» صادره از شعبه ۸ بازپرسی دادسرای ویژه امور جنایی و جرایم امنیتی شهرستان شیراز صریحا ذکر شده که نوید و برادرش وحید افکاری، هیچ گونه سابقه کیفری نداشتند:

شعبه ۱۱۶ دادگاه کیفری ۲ استان فارس ۲۰ اتهام را وارد پرونده‌ی نوید افکاری کرده بود. هیچ‌کدام از اتهامات مطرح شده هرگز نه اثبات شدند و نه از سوی افکار عمومی پذیرفته. اما انگار این ۲۰ اتهام کافی نبودند. حال پس از گذشت ۲ سال شاهدیم که رسانه‌های مزدور و وابسته به حکومت همچنان در حال پرونده‌سازی و دروغ‌پردازی برای فرد بی‌گناهی هستند که او را دو سال پیش در چنین روزی به قتلگاه بردند تا شبانه دفن شود و از یادها برود. ولی نوید هرگز از یاد نخواهد رفت.

قاتل دو سال پس از قتل نوید افکاری همچنان جاده می‌بندد، بازداشت می‌کند، پرونده می‌سازد