حسن روحانی که از ۱۲ مرداد ۱۳۹۲، رئیس جمهور جمهوری اسلامی است، دو سال پس از رسیدن به این مقام، در آستانه انتخابات مجلس شورای اسلامی در سال ۱۳۹۴، پس از رد صلاحیت گسترده کاندیداهای شرکت در انتخابات توسط شورای نگهبان، این شورا را مورد انتقادات شدید خود قرار داد و گفت:
«مگر مجلس اول پس از انقلاب اسلامی که در آن زمان حتی شورای نگهبان نیز وجود نداشت […] بهترین مجلس تاریخ این کشور نبود؟ […] شورای نگهبان “چشم” است و نمی‌تواند کار “دست” را بکند […] این نظر مقام معظم رهبری و گفته قانون اساسی ماست و مگر می‌شود جناحی بگوید که من یک خم رنگرزی پیدا کرده‌ام که می‌توانم آنجا را به هر رنگی که بخواهم درآورم؟»
پاسخ از آرشیو:
۹ آذر سال ۱۳۵۹، زمانی که روحانی خودش عضو «بهترین مجلس تاریخ» بود، مصاحبه‌ای با روزنامه جمهوری اسلامی انجام داد. متن این مصاحبه در آرشیو مرکز اسناد انقلاب اسلامی موجود است. او در این مصاحبه نیز از تاریخ حرف زد و از ضرورت نهاد “شورای نگهبان” گفت. بله. سال ۵۹ شورای نگهبان بود. برای روحانی البته در آن روزها شورای نگهبان مفسر قانون اساسی و ناظر و مانع “پتانسیل دیکتاتوری قوه مجریه” بود:
«همیشه در تاریخ دیده شده قوه مجریه در انقلاب‌های دیگر هم بوده اگر جلویش باز باشد به دیکتاتوری رسیده می‌شود. ما در انقلاب فرانسه همین حالت را دیده‌ایم در انقلاب مشروطه خودمان این حالت را دیدیم. در بسیاری از انقلاب‌های جهانی دیدیم که بعد از پیروزی انقلاب همیشه قوه مجریه بوده که آن جامعه انقلابی را تبدیل به یک جامعه استبدادی کرده و برای اینکه خودسری‌ها و استبدادها جلوش گرفته شود خبرگان در این قانون اساسی پیش‌بینی کردند که تفسیر قانون اساسی به عهده شورای نگهبان هست»
– دیدیم که شد.
شامگاه سه‌شنبه، شانزدهم خرداد سال ۱۳۹۶، در یک ضیافت افطار که با خرج دولت برای علی لاریجانی، رئیس مجلس شورای اسلامی وقت و صدها تن از اعضای مجلس برپا شده بود، حسن روحانی در مقام میزبان گفت: « مگر می شود با رشد ۴ درصدی هدف ایجاد ۹۵۵ هزار شغل در سال را محقق کرد؟»
پاسخ از آرشیو:
دوسال بعد از این ضیافت افطار، نرخ رشد اقتصادی ایران به منفی ۷- درصد رسید. رسید آن زمانی که حسن روحانی در جلسه هیئت دولت، در روز ۱۴ مهرماه ۱۳۹۸ اعلام کرد:
« خوشبختانه وضعیت اشتغال نسبت به بهار و تابستان سال گذشته بهبود پیدا کرده است؛ به طوری که جمعیت شاغل ما اکنون نزدیک به ۲۵ میلیون نفر بوده و از طرف دیگر آمار بیکاران به زیر سه میلیون رسیده است.»
– دیدیم که شد.
روز گذشته، ۸ مرداد ۱۳۹۹، روحانی با اشاره به نشست اضطراری هواپیمای شرکت ماهان در فرودگاه بیروت گفت:
« مگر می‌شود در یک فضای آزاد بین المللی در یک روت مشخص هوانوردی یک جنگنده بیاید کنار هواپیمای مسافربری؟ دقیقا این تروریسم هوایی است. کسی که جنگنده می فرستد کنار هواپیمای مسافربری کار تروریستی هوایی انجام داده است. به عنوان یک تروریست با آن برخورد شود.»
پاسخ از آرشیو:
بامداد روز چهارشنبه ۱۸ دی ۱۳۹۸. ساعت شش و نوزده دقیقه. بوئینگ مسافربری اوکراینی با شماره پرواز ۷۵۲ فرودگاه امام خمینی را به مقصد کیف ترک کرد. ۱۷۶ مسافر هرگز به مقصد نرسیدند. سپاه پاسداران انقلاب اسلامی این هواپیمای مسافربری را در آسمان تهران هدف قرار داده و با شلیک دو موشک آن را منهدم کرد. یک هفته بعد، چهارشنبه بود؛ روحانی در جلسه دولت گفت:
«کسی نمی‌تواند باور کند که یک هواپیمای مسافربری در کنار فرودگاه بین‌المللی هدف قرار گیرد این موضوع در مخیله آدم نمی‌گنجد. من به عنوان کسی می‌گویم که هفت سال مسئول پدافند هوایی بودند و در زمان جنگ هم چنین اشتباهی رخ نداد در تاریخ ایران چنین اشتباهی رخ نداد. چنین چیزی نداریم که کنار فرودگاه بین المللی در پایتخت کشور در روت هوایی یک هواپیما زده شود آدم باور نمی‌کند. یعنی خیلی‌ها در جامعه و مسوولین ما شوکه هم بودند. مگر می‌شود تصور آن گاهی دشوار است.»
دیدیم که شد.
زمانی که تدارک رئیس جمهور شدنش را می‌دید و در هر یادداشت و مصاحبه و سخنرانی و … از تکرار متعدد “مقام معظم” و “هاشمی” و “وحدت ملی” و … خسته نمی‌شد، روحانی، رئیس مرکز تحقیقات استراتژیک مجمع تشخیص مصلحت نظام، حرف رمز «مگر می‌شود» را از قول خامنه‌ای به سبک قصه‌گویی‌های هاشمی رفسنجانی اینگونه تعریف کرد:
«اگر آقای هاشمی در این حد که بعضی از دوستان تصورش را ترسیم کردند هست، پس چرا رهبری پیغام می‌دهند که آقای هاشمی در خبرگان حتماً باید شرکت کند، پیغام‌بر آن خبر نیز خود من (روحانی) بودم. و فرمودند مگر می‌شود خبرگان بدون هاشمی، که این عین تعبیر رهبری است.»
پاسخ از آرشیو:
– بله می‌شود!
از ساعت ۱۸:۲۰ عصر روز یکشنبه ۱۳ دی‌ماه سال ۱۳۹۵، زمانی که اکبر هاشمی رفسنجانی در استخر کوشک، نزدیک کاخ سعد‌آباد شنا می‌کرد تا به امروز، مجلس خبرگان بدون هاشمی است.
دیدیم که شد.
هفت بهمن ۱۳۹۸ حسن روحانی بار دیگر از “قید ظن” یا به اصطلاح کانت “شرط امکان” «مگر» بهره‌گیری کرد و در خصوص بلاتکلیفی لوایح مربوط به اف ای تی اف گفت:
«نمی‌شود یک قانون و مقرراتی که دولت آن را تصویب کرده، به‌عنوان لایحه داده به مجلس و مجلس به‌عنوان نماینده ملت، آن را تصویب کرده، بین زمین و آسمان بماند و روابط ما با دنیا دچار مشکل شود. مگر چنین چیزی می‌شود و مگر می‌شود روابط بانکی ایران با دنیا قطع شود و به هم بریزد؟»
پاسخ از آرشیو:
– بله می‌شود، دو بار هم می‌شود!
کارگروه ویژه اقدام مالی، روز جمعه، دوم اسفند ۱۳۹۸، ایران را در فهرست سیاه خود قرار داد.
رویترز نوشت: ایران پس از عدم موفقیت در رعایت هنجارهای بین‌المللی در زمینه تأمین مالی ضدتروریسم، در فهرست سیاه گروه ویژه اقدام مالی قرار گرفت. این تصمیم پس از بیش از سه سال هشدار از سوی کارگروه اقدام مالی مالی مستقر در پاریس (FATF) اتخاذ شده است و FATF در این مدت تلاش کرد تهران را به تصویب کنوانسیون‌های تأمین مالی تروریسم ترغیب کند.
دیدیم که شد.
همان دیروز، در همان جلسه هیئت دولت که از تروریستی خواندن نشست اضطراری هواپیمای ماهان در فرودگاه بیروت گفت، حسن روحانی از «مگر می‌شود» دیگری سخن راند که اکنون کلیدواژه‌ی است برای: “به طور حتم اتفاق افتاده”
«مگر می شود انفال، بیابان، مرتع، جنگل، کوه، دریا و اقیانوس را وقف کرد؟»
پاسخ از آرشیو:
در تیرماه سال ۱۳۹۹ دیوان عالی کشور با رد شکایت اداره منابع طبیعی و آبخیزداری استان مازندران رای داد که ۵ هزار و ۶۰۰ هکتار از اراضی جنگلی در منطقه آق‌مشهد، معروف به جنگل سفید، وقف شود. بدین ترتیب حجت‌الاسلام حسینعلی خادمی آق‌مشهدی فردیست که با ابطال آگهی و تشخیص جنگلهای ملی شده‌ی آق‌مشهد میرود تا ۵۶۰۰ هکتار جنگل بکر هیرکانی را تحت عنوان وقف بنام خود به ثبت رساند. رأی دیوان عالی کشور در این خصوص سندیست تاریخی و حقوقی برای امکان مالکیت خصوصی بر انفال و بیت‌المال.
شاهدیم که می‌شود!