وزیر جدید بهداشت، بهرام عین‌اللهی در مراسم تودیع سعید نمکی، وزیر بهداشت دولت دوازدهم– خودش البته در ابتدای نطق تملق‌آلودش در این مراسم که روز گذشته، ۱۰ شهریور ۱۴۰۰ در سالن امام جواد وزارت بهداشت برگزار شد، گفت: «این جلسه، جلسه تودیع نیست، بلکه جلسه تکریم و قدردانی از خدمات بزرگ‌مردی به نام دکتر سعید نمکی است»- وزیر بهداشت دولت دوازدهم، دولت حسن روحانی، دولت کشتار آبان ۹۸ و قتل عام کرونا، دولت دروغهای بیشمار و بزرگ – دروغ بزرگ به دنیا در خصوص شلیک عامدانه‌ی دو موشک توسط سپاه به هواپیمای مسافربری اوکراینی و قتل ۱۷۶ مسافر به مدت سه روز و دروغهای روزانه در خصوص وضعیت کرونا، تولید واکسن، دارو و … از دست کم اسفندماه ۱۳۹۸ – بهرام عین اللهی سعید نمکی را در این مراسم یک «شهید زنده» خواند. چرا؟
چون او آبروی خود را فروخت.
به چه کسی؟
به نظام. به خامنه‌ای.
قصد عین‌اللهی قطعا خیر بوده. اما از آنجا که دچار شور و هیجان مداحی شده بود، متوجه نبود که تمجید وی در واقع تائید بی‌آبرویی، دروغگویی و ریاکاری سعید نمکی بود. به زبان عین‌اللهی: «مهمترین چیزی که هر فردی دارد، آبروی خودش است و دکتر نمکی، آبروی خودش را در راه نظام و خدمت به مردم در حوزه سلامت گذاشت و این نشان از مردانگی ایشان است.» عین‌اللهی بلافاصله پس از این ناسزا در لباس چاپلوسی، در جمله‌ی بعد بسیار صریح توضیح می‌دهد که چرا و برای چه کسی نمکی باید آبروی خود را بر باد می‌داد: «ما فرزندان صادق رهبریم». اطاعت بی چون و چرا از دستورات پیشوا تنها راه زنده ماندن در ولایت مطلقه فقیه است؛ زنده ماندن به عنوان «شهید زنده» یا همان مرده متحرک، زامبی. شهیدزامبی، سعید نمکی در پاسخ به تملق‌گویی‌های عین‌اللهی گفت: «می‌دانستیم این نازنین (عین‌اللهی) بوی معطر جبهه‌های دفاع مقدس را هنوز با خودش دارد.»
ولی وزیر جدید بهداشت کنونی و معاون سابق درمان بهداری سپاه، رئیس شورای بسیج جامعه پزشکی، معاون آموزش وزارت بهداشت دولت احمدی نژاد، بهرام عین اللهی در آماری که طی این مراسم ارائه کرد، نشان داد که بوی جبهه و جنگی که از او برمی‌خیزد، در حقیقت بوی پروپاگاندای جنگ است: «در طول دوران دفاع مقدس، کل تعداد شهدا، حدود ۲۳۰ هزار شهید بود که اگر به ۸ سال تقسیم کنیم سالانه حدود ۳۰ هزار نفر، به شهادت می رسیدند اما در طول یک سال و نیم گذشته، حدود ۱۰۸ هزار نفر بر اثر کرونا جان خود را از دست دادند که به تمام خانواده های آنها تسلیت می گوییم.»
آماری که «بنیاد حفظ آثار و نشر ارزش‌های دفاع مقدس ارتش» در خصوص تعداد قربانیان جنگ هشت ساله اعلام کرد:
-۵ میلیون ایرانی در جنگ شرکت کردند.
-۱۹۰ هزار نفر از آنها کشته شدند.
-۳۳ هزار تن دانش‌آموز بودند.
-۸۵ هزار نفر تحت عنوان نیروی بسیج جان خود را از دست دادند.
-۴۸ هزار ارتشی، ۳هزار و ۵۰۰ دانشجو، ۳۳۱۷ آخوند، ۸۸ مسیحی، ۱۸ کلیمی، ۹ زرتشتی، ۲۰۰۰ تبعه غیرایرانی قربانی جنگی بودند که عین اللهی بویی از واقعیت آن نبرده.
هاشمی رفسنجانی، ۱۰ سال پیش در همین خصوص: «شنیده می‌شود که از تعداد شهدا ارقام نجومی بیان می‌شود که این موضوع صحت ندارد. مجموع شهدا از ابتدای قیام در سال ۴۰ به بعد تا دوران جنگ و بعد از آن و بمباران و همه حواشی آن به ۲۰۰ هزار نفر شهید نمی‌رسد».
عین اللهی از واقعیت مرگبار کرونا هم درک درستی ندارد. بیش از ۴۰ هزار فوتی کرونا تنها در یک آرامستان، بهشت زهرا دفن شده‌اند. وزارت بهداشت جهانی رقم واقعی را ۵ برابر آمار رسمی اعلام شده، پروفسور هلاکویی ۷ برابر آن می‌داند. آمار ثبت احوال آماری بیش از ۲۵۰ هزار فوتی کرونا را نشان می‌دهد.
عین‌اللهی آمده است که در بی‌آبرویی شهیدزامبی شود. نظام زامبی‌پرور است. وزیر، راهی جز این ندارد. آمده است، خامنه‌ای را ستایش کند، او را مانند نمکی پدر خطاب کند، فرمان قتل صدها هزار ایرانی را که صادر و واردات واکسن را که ممنوع کرد، تمام قد از او حمایت کند. عین‌اللهی از مردی قدردانی می‌کند که در دوران وزارتش صدها هزار ایرانی بر اثر یک بیماری کشته شدند؛ هنوز هم می‌شوند؛ کشتار ادامه دارد. عین‌اللهی برای تداوم این قتل عام آمده است.
در حسابداری نوعی دارائی وجود دارد، که در واقع وجود ندارد، به همین سبب نیز آن را «دارائی موهوم» نام گذاشته‌اند. این نوع دارائی در ترازنامه‌های نظام بانکی جمهوری اسلامی رمز بقای سیستم بانکی رژیم محسوب می‌شود و کارشناسان و اقتصاددانان سالهاست که در خصوص انباشت این دارائی و آثار ویرانگرش هشدار می‌دهند. نطق بهرام عین‌اللهی در مراسم “تکریم و قدردانی” از سعید نمکی به عنوان فردی که آبرویش را پای نظام گذاشت و در قتل عام کرونا«عین الماس درخشید» و به همین خاطر نیز نامش در تاریخ این سرزمین ماندگار خواهد ماند، گویای این واقعیت است که «دارائی موهوم» تنها محدود به نظام بانکی نمی‌شود. آبرویی که عین‌اللهی از آن حرف می‌زند: «مهمترین چیزی که هر فرد دارد، آبرو است»، همان دارائی موهوم است.
