ضرورت پروپاگاندا

شاید که در سرزمین ما
  همه چیز                
آنطور که باید پیش نرود اما                
هیچکس نمیتواند شک کند که
     پروپاگاندا چیز خوبیست.                            
حتی گرسنگان هم
باید اقرار کنند               
که وزیر غذا خوب نطق میکند.

وقتی رژیم در یک روز
      هزاران انسان را کشت              
بدون بازپرسی و حکم، [۱]             
وزیر پروپاگاندا صبوری بی پایان رهبر را،
که برای کشتار آنها آنقدر شکیبایی به خرج داده بود                 
و به پای آن اشرار آنهمه ثروت و مقام ریخته بود،                
در نطقی
چنان استادانه ستود         
که آنروز                             
نه تنها بستگان قربانیان                                     
که حتی خود جلادان هم                                     
های های گریستند.

روزی دگر که کشتی هوایی رایش
آتش گرفت [۲]               
از آنجا که پر بود از گاز قابل اشتعال،                               
چرا که باید در مصرف گاز غیرقابل اشتعال لازم در جنگ                                
صرفه جویی می شد،                               
وزیر صنایع هوا فضا              
در برابر تابوت جانباختگان                            
وعده داد که                                   
هرگز به این خاطر یاس به دل راه نخواهد داد                                   
و از پس این جمله ی او                                      
صدای کف و تشویق حضار                                        
فضا را پر کرد.                                          
حتی از تابوتها هم           
کسانی گفتند              
که صدای دست زدن شنیده اند.                

                                   و چه استادانه است پروپاگاندا
برای آشغال           
و برای رهبر!                        
همه را واداشته اند                               
هرکجا کتابی از رهبر دیدند                               
از زمین بردارند.                                 
برای تبلیغ جمع آوری آشغال
گورینگ قدر قدرت                                 
خویش را به عنوان بزرگترین آشغال جمع کن تمام ادوار معرفی کرد،                           
و برای جا دادن به آشغالها
وسط پایتخت رایش                            
قصری بنا کرد                            
به وسعت تمام شهر. [۳]                           

یک پروپاگانداچی خوب
از کپه پهن تفرجگاه میسازد.                       
وقتی روغن گیر نمی آید،
ثابت می کند                     
که کمر باریک برازنده هر مردیست.                    
هزاران حضار که نطق او را
از بزرگراهها گوش میکنند                    
طوری به وجد می آیند                                
که انگار همه خودرودارند.                                  
بر گورهای گرسنگان و کشته شدگان
بوته های غار میکارد. اما                    
بسیار پیشتر از آنکه کار به اینجا رسد                                
از صلح سخن میگفت                    
هنگامیکه توپ و تانک در برابرش می راندند                    

تنها از طریق پروپاگاندا بود
که میلیونها انسان متقاعد شدند                     
ایجاد نیروهای مسلح                        
عملی صلح جویانه است،                         
هر تانکی یک کبوتر آشتیست                         
و هر لشکر جدیدی                                      
گواهی جدید                                            
بر صلح دوستی.                                           

البته هر چند نطقهای خوب
توانایی های بسیار دارند                          
ولی نه توانایی هر کار.                         
شنیده شده است              
بعضی می گویند:                         
افسوس که از کلمه ی «گوشت» به تنهایی                          
شکمی سیر نمی شود                          
و افسوس که کلمه پالتو                          
هیچ بدنی را گرم نگه نمی دارد.                         
وقتی وزیر برنامه و بودجه در نطق خود از وهم فاخرش سخن می راند
نباید باران ببارد                   
ورنه حضار زیر باران یخ می زنند.                  

و یک چیز دیگر هم 
در کاربرد پروپاگاندا
آدمی را کمی به فکر می اندازد:
در این سرزمین
هر چه پروپاگاندا بیشتر باشد
بقیه چیزها کمترند.