کمتر از چهار ماه پیش، وزیر امور خارجه جمهوری اسلامی، جواد ظریف، در یک مصاحبه با تلویزیون آرمان در ۹ دسامبر ۲۰۲۰، اصطلاح ضد یهودی «جهود» را برای یهودیان به کار برد.
مؤسسه تحقیقات رسانه ای خاورمیانه (ممری) در ترجمه خود جهود را «کایک»(کلمهای بسیار توهینآمیز در توصیف یک فرد یهودی) ترجمه کرده است. با این حال، در مصاحبه اخیر با ظریف، پولیتیکو نتوانست ظریف را بخاطر یهودی ستیزی شخص خودش و یا یهودیستیزی رژیم به چالش بکشد.
در واقع، گفتگوی نگار مرتضوی با ظریف در ۱۷ مارس ۲۰۲۱، یک فرصت از دست رفته برای مسئولیتپذیر کردن رژیم و یکی از اصلی ترین نمایندگان آن بود.
مصاحبه پولیتیکو، که از طریق اسکایپ انجام شد، همانطور که عنوان آن نشان می دهد، روی این سوال که «شکستن بن بست مذاکره میان ایالات متحده آمریکا و ایران به چه چیزی نیاز دارد» تمرکز داشت. سوالات مطرح شده از سوی مرتضوی اما، ماهیت دیکتاتوری مستبدی که ظریف در خدمت آن است را نادیده گرفت.
جمهوری اسلامی حامی اصلی تروریسم در سطح بینالملل است و از گروه هایی پشتیبانی میکند که توسط آمریکا در لیست گروههای تروریستی قرار گرفتهاند؛ گروههایی مانند حماس، حزب الله، جهاد اسلامی فلسطین و بسیاری دیگر از این دست گروهها، که دشمن آمریکا هستند و مسئول قتل آمریکاییها، اسرائیلی ها و شهروندان دیگر کشورها هستند. متأسفانه مرتضوی نتوانست به این نکته برای خوانندگانش حتی کوچکترین اشارهای کند، چه رسد به اینکه از ظریف بپرسد: این رفتار با تمایل ظاهری به «شکستن بن بست مذاکره با ایالات متحده» چگونه امکانپذیر است؟
در واقع حوثی ها، گروه نیابتی جمهوری اسلامی در یمن، در حین انجام این مصاحبه، در حال اجرای حملات تروریستی بر علیه متحدان ایالات متحده بودند. همانطور که انبیسی نیوز پنج روز قبل، در ۱۲ مارس گزارش داد، «شورشیان حوثی مورد حمایت ایران در یمن، حملات پهپادی و موشکی به عربستان سعودی را افزایش دادهاند.» ” خبرنگار انبیسی، دن دو لوس (Dan de Luce) خاطرنشان کرد كه پنتاگون به اطلاع وی رسانده: «حوثیها بیش از ۴۰ حملهی پهپادی و موشكی را” تنها در ماه فوریه بر علیه مواضع پادشاهی عربستان عملیاتی کردهاند. و همانطور که اسوشیتدپرس و تایمز اسرائیل در ۱۴ مارس گزارش دادند، بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر اسرائیل حتی اظهار داشت که به دلیل همین حملات، حاضر به استفاده از حریم هوایی عربستان نشده است. تصمیم نخست وزیر اسرائیل با توجه به اینکه شعار حوثیها «مرگ بر آمریکا، مرگ بر اسرائیل، لعنت بر یهودیان، پیروز باد اسلام» است، چندان غیرمعقول به نظر نمیآید.
با این وجود، مرتضوی از طرح هرگونه پرسش از ظریف، در مورد میزان افزایش حملات، خودداری کرد!
مصاحبهکنندهی پولیتیکو رفتار سرکوبگرانهی رژیم بر علیه مردم خود را نیز نادیده گرفت.
. وزارت امور خارجه ایالات متحده در سال ۲۰۱۸ در بیانیهای اعلام كرد، که جمهوری اسلامی «دارای سابقه بسیار بد حقوق بشری است» و “شهروندان خود را تنها به دلیل فعالیت های مدنی مسالمت آمیز و اعمال آزادی بیان و عقیده، هدف قرار می دهد.” رژیم به صورت متداوم و سیستماتیک معترضان، روزنامه نگاران و منتقدان را به قتل می رساند و دگراندیشان ایرانی را حتی در کشورهای دیگر، ترور میکند.این وحشیگری و رفتار خشونتامیز نسبت به لبنانیها، یمنیها، سوریها و عراقیها، شهروندان کشورهایی که در حیطهی نفوذ گروههای نیابتی و طرفداران رژیم قرار دارند نیز گسترش یافته است.
در حقیقت، همانطور که «کمیته دقت در گزارشگری خاورمیانه در آمریکا» (CAMERA) اخیراً در یک مقاله نیوزویک به آن اشاره کرد، شبه نظامیان مورد حمایت ایران حملات خود را به منتقدان در عراق افزایش دادهاند. برنامه “خط مقدم” شبکه پیبیاس حتی در فوریه ۲۰۲۱ گزارشی کامل درباره این ترورها با عنوان “قاتلان عراق”، پخش کرد.
اما مرتضوی به جای اینکه از ظریف بخواهد رفتار ایران را توضیح دهد، اجازه داد او دروغ بگوید و نقش بازی کند. وقتی ظریف ادعا کرد، اتحاد یک کشور در حاشیهی خلیج فارس با اسرائیل منجر میشود که «نتانیاهو جنگ را به قلمرو آنان در خلیج فارس بکشاند»، مالهکش رژیم را به چالش نکشید. وقتی از او در مورد نحوهی برخورد ایران با بحران کووید-۱۹ پرسید، وی غرب را مسئول “احتکار واکسن ها” معرفی کرد.
و وقتی مرتضوی – در چالش برانگیزترین قسمت مصاحبه – پرسید، “چرا این همه افراد با تابعیت دو گانه در زندانها ی ایران هستند”، ظریف سعی کرد گناهان رژیم را گردن غرب بیاندازد.
وزیر امور خارجه جمهوری اسلامی ادعا كرد كه آمریكا هم شهروندان ایرانی-آمریكایی را زندانی كرده است و “یكی از آنها امروز مورد آزار و اذیت قرار گرفته و از دو ماه قبل مانند یك جنایتكار با او رفتار میشود، چرا که وی مقالاتی در مورد ایران نوشته و به دفتر ما در نیویورك مشاوره میداده است.” آن شخص کاوه افراسیابی است که به عنوان یک مامور خارجی ثبت نشده در آمریکا مورد اتهام قرار گرفته است. این موضوع به سختی شباهتی با وضعیت شهروندان بیگناه دوتابعیتی ایرانی-آمریکایی دارد، که تنها به دلایل سیاسی توسط رژیم بازداشت شده و در زندان های ایران به حال خود رها شدهاند تا بمیرند!
جمهوری اسلامی البته سابقه طولانی در گروگان گیری و استفاده ابزاری از گروگانها برای باجگیری دارد. گزارش نهم مارس بی بی سی نشان داد، که یکی از گروگانهای آزاد شده، یک پژوهشگر انگلیسی-استرالیایی به نام کایلی مور-گیلبرت، تحت “شکنجه روانی” قرار گرفته است. جمهوری اسلامی حتی سعی کرد او را برای جاسوسی از دولت کشور خودش، استرالیا، اجیر کند.
سوالی از ظریف، اما در خصوص رفتار رژیم با گروگان هایش نشد. در عوض، جواد ظریف تلاش كرد تا برابري كاذبي را بين آمريكا و ايران برقرار كند و اظهار داشت: «آمريكا مي گويد، كه اين افراد قانون را نقض كرده اند. قوه قضاییهی ما هم می گوید، که این افراد قانون را نقض کردند.» بنابراین در دنیای وارونهی حکومت روحانیون، دستگیری ماموران خارجی ظاهراً همان نگه داشتن و استفاده از افراد بی گناه به عنوان چانه زنی و تحت شکنجه قرار دادن آنها است.
هیچ جای تعجب نیست که ظریف مشغول ایجاد سردرگمی، قیاس مع الفارق و دروغگویی باشد. وزیر خارجه جمهوری اسلامی را اغلب با گربه چشایر (در داستان آلیس در سرزمین عجایب) مقایسه می کنند – و او که در آمریکا زندگی و تحصیل کرده است، نقش خود را به عنوان یک دیپلمات بیخطر برای مخاطبان ساده لوح غربی با تبحر خاصی بازی میکند. اما آنچه در این میان بسیار مایهی تأسف است، این است که پولیتیکو بستری برای پروپاگاندای وی فراهم میکند.
ترجمه مقاله منتشر شده در الگماینر نوشته شان درنز