10.7 C
Tehran
جمعه 4 فروردین 1402

از اسیدپاشی تا سم‌پاشی− حملات جمهوری شیمیایی به زن

در آخرین آمار منتشر شده در خصوص مسمومیت‌های سریالی...

مسئولیت شهروندی در دموکراسی− شاهزاده در گفتگو

در آخرین روز «کنفرانس امنیتی مونیخ» که از جمعه،...

آبادان، اشرف، کلن – شکست طلسم مجاهدین

روی جلد شماره ۴۴/۲۰۲۱ مجله تسایت، منتشره در ۵...
سحر
سحر
اگر امروز نتوانم موی خود را محکم بگیرم و خویش را از این باتلاق بیرون بکشم، بی تردید هم خودم و هم اسبی که سوار بر آن در راهم، هر دو غرق خواهیم شد.

دیدگاهتان را بنویسید

Please enter your comment!
Please enter your name here

روز گذشته فدراسیون جهانی اتحادیه‌های صنفی معلمان، «آموزش بین‌الملل» در بیانیه‌ای که در حمایت از اعتراضات فرهنگیان ایران منتشر کرد، از جمهوری اسلامی خواست که به حق معلمان ایرانی در پیگیری مطالبات خود، یعنی برخورداری از حقوق مناسب و درخواست آزادی همکاران زندانی‌شان، «بدون ترس از برخورد خشونت‌آمیز یا بازداشت خودسرانه» احترام بگذارد. این نهاد که با ۳۸۳ سازمان عضو در ۱۷۸ کشور دنیا بیش از ۳۲ میلیون معلم و نیروی آموزشی را نمایندگی می‌کند، در بخش آغازین بیانیه‌ی خود به تظاهرات دوشنبه‌ی هفته‌ی گذشته‌ی «معلمان و فرهنگیان در  ۱۱۰ شهر  در سراسر ایران در اعتراض به وضعیت بد معیشتی و حقوق ناچیز خود» اشاره کرده، از سابقه‌ی طولانی اعتراضات فرهنگیان «به عنوان یکی از سازمان‌یافته‌ترین بخش‌های کارگری کشور» یاد نموده و چندی از خواسته‌های این قشر معترض را فهرست‌وار عنوان کرده است:

  • «دستمزد منصفانه،
  • آزادی رهبران کارگری زندانی،
  • عمل به وعده‌ی بهبود وضعیت بیمه درمانی و بازنشستگی،
  • پایان دادن به تبعیض در نظام آموزشی،
  • مهار روند خصوصی‌سازی آموزش و پرورش و حفظ آموزش عمومی رایگان،
  • تعمیر و بازسازی ساختمان‌های مدارس کشور.»

در این بیانیه به نقل از دبیر کل «آموزش بین‌الملل»، آقای دیوید ادواردز، آمده است: «ما بازداشت فعالان سندیکایی معلمان ایرانی را به شدت محکوم کرده و خواستار آزادی فوری و بدون قید و شرط آنها هستیم.» پیشتر نیز، ۱۰ آذر ۱۴۰۰، هیئت اجرایی آموزش بین‌الملل با صدور قطعنامه‌ای خواستار آزادی اسماعیل عبدی، معلم زندانی، و دیگر فعالان فرهنگی ایرانی شده بود:

آموزش بین‌الملل در ادامه‌ی می‌نویسد: «ده‌ها تن از فعالان فرهنگی به اتهاماتی که بیانگر جرم‌انگاری مواردی همچون «ابراز عقیده‌ی انتقادی»، حق اعتراض و تجمع مسالمت‌آمیز و فعالیت کارگری مستقل هستند، در حال حاضر در زندان‌های جمهوری اسلامی بسر‌می‌برند.  بین سال‌های ۲۰۱۴ تا ۲۰۱۹ دست‌کم ۴ تن از آموزگاران ایرانی با ادعای «فعالیت تبلیغی علیه نظام» به اعدام محکوم شده‌اند. اعدام سه تن از آنها اجرا شد: هادی راشدی، هاشم شعبانی‌نژاد و آموزگار اهل کردستان، فرزاد کمانگر.»

این بیانیه در حالی منتشر می‌شود که «شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان ایران» در واکنش به مصوبه مجلس در خصوص «طرح رتبه‌بندی» که این شورا آن را «سرهم‌بندی» خوانده بود، در روزهای گذشته اقدام به انتشار فراخوان برای شرکت در اعتراضات سراسری معلمان در روز پنجشنبه، ۲ دی‌ماه ۱۴۰۰ نموده است:

بیانیه‌ی «آموزش بین‌الملل» در حمایت از اعتراضات معلمان ایران