اولین گزارش‌ها در خصوص موج گرانی حاصل از افزایش قیمت گندم و آرد در انواع مختلف نان، ماکارونی و دیگر مواد غذایی وابسته به این محصول در رسانه‌ها، امسال همزمان بود با تعطیلات عید فطر. تاریخ ابلاغ قیمت‌های جدید از سوی دستگاه‌های اجرایی به اصناف و واحدهای تولیدی به گونه‌ای تنظیم شده بود که اخبار گرانی در تعطیلات به گوش مردم برسد. این عملکرد و زمان‌بندی، یعنی استفاده از تعطیلات به عنوان ضربه‌گیرِ بروز اعتراضات مردمی و ضد حکومتی در جریان گرانی نان و تبعات «امنیتی» آن در سطح جامعه، یادآور عملکرد حکومت در دوره حسن روحانی و زمان‌بندی اعلام افزایش قیمت بنزین در سال ۹۸ است: «من خودم صبح جمعه فهمیدم» به فرمول یک زخم تاریخی در حافظه‌ی مردم ایران بدل شده است.
شباهت‌ها به همین جا ختم نمی‌شود.
نگار مرتضوی، عضو نایاک، لابی و بازوی برون مرزی پروپاگاندای جمهوری اسلامی در ایالات متحده آمریکا در توجیه افزایش قیمت بنزین در ایران پس از آبان ۹۸:
استفاده‌ای مشابه از توجیه «قاچاق» و «تفاوت قیمت» با کشورهای همسایه در رسانه‌های رژیم به نقل از وزرا و مسئولان پس از اعلام گرانی گندم و آرد اردیبهشت ۱۴۰۱:
در آبان ۹۸ مجلس و دولت آرایش یکدست کنونی را نداشتند؛ تنوع باندهای مافیایی حکومت در این دو قوه بیشتر بود. اما تصمیم‌گیر واقعی هیچ یک از این دو قوه نبود. تابش این حقیقت زمانی چشم همه را زد که «طرح لغو افزایش قیمت بنزین» از دستور کار مجلس خارج شد. توسط چه کسی؟ بله، خامنه‌ای.
امروز در جریان گرانی نان آن تنوع مافیایی وجود ندارد. مجلس و دولت بیش از هر زمانی در دست یک باند افتاده. مجلس سعی دارد اینطور وانمود کند که کلا بی‌اطلاع بوده، با این حال اراده‌ای در جلوگیری از اجرا و یا «لغو طرح افزایش قیمت نان» اینبار در این قوه مشاهده نمی‌شود. امری که نشان می‌دهد اعضای مجلس به خوبی می‌دانند چه کسی پشت این تصمیم و تمام تصمیم‌های مهم نظام نشسته است: بله، خامنه‌ای.
در آبان ۹۸ اینترنت پس از بروز اعتراضات قطع شد، در بیخبری کامل هزاران نفر بازداشت و بسیاری دیگر، که تا به امروز هیچکس از تعداد واقعی آنها اطلاعی ندارد، کشته شدند.
در اردیبهشت ۰۱ اما پیش از آنکه اعتراضات مردمی در سطح خیابان‌ها شکل بگیرند، اینترنت را قطع کردند. «کلودفلر رادار» ۱۷ اردیبهشت قطعی اینترنت سیار در استان خوزستان از روز جمعه را تائید کرد.
شب گذشته تارنمای خبرگزاری حکومتی جماران نوشت: «از ظهر جمعه ۱۶ اردیبهشت اینترنت همراه (موبایل) در اهواز، سوسنگرد، شادگان و حمیدیه قطع شده است.» این خبرگزاری همچنین اختلال اینترنت موبایل در شهرهای دیگر و همچنین کندی شدید سرعت اینترنت ثابت را تائید کرد و نوشت: «تا روز شنبه حتی امکان دسترسی به اینترنت داخلی نیز وجود نداشته است و برنامه‌هایی چون اسنپ یا سایتهای داخلی در دسترس نبوده است.»
کاربران ایرانی در شبکه‌های اجتماعی از قطعی و اختلال شدید اینترنت در شهرهای مختلف گزارش می‌دهند:
قطع اینترنت سیار در خوزستان زمانی اهمیت پیدا می‌کند که بدانیم، طبق آخرین آمارهای منتشر شده توسط سازمان تنظیم مقررات ارتباطات (رگولاتوری) ۸۸ درصد کاربران اینترنت در ایران، مشترک اینترنت موبایل هستند. که این میانگین استفاده از اینترنت همراه در استان خوزستان با در نظر گرفتن ضعف زیرساختی برای خدمات رسانی از طریق خط ثابت به مراتب بیشتر از این میزان نیز هست. بنابراین قطع اینترنت موبایل در این استان را می‌توان بدون اغراق برابر با قطع امکان ارتباط مردم این استان با دنیای بیرون دانست.
در این خاموشی، جمهوری اسلامی در شهرهای خوزستان حکومت نظامی برپا کرده است. اگر در آبان ۹۸ پس از بروز اعتراضات حکومت اقدام به بازداشت فله‌ای شهروندان کرد، در اردیبهشت ۰۱ موج دستگیری‌ها پیش از بروز اعتراضات رخ داد:
خبرگزاری هرانا در اولین گزارش خود از اعتراضات در شهرهای خوزستان از بازداشت دست کم ۲۰ شهروند در روز پنج‌شنبه، ۱۵ اردیبهشت، یک روز پیش از قطعی اینترنت و بروز اعتراضات خبر داد. این خبرگزاری یک روز بعد، هویت ۱۰ تن از شهروندان که در شامگاه روز شنبه، ۱۷ اردیبهشت ماه در شهرهای مختلف خوزستان توسط نیروهای سرکوب بازداشت شده بودند را منتشر کرد. یکی از فعالین مدنی خوزستانی ضمن تائید «تداوم قطعی اینترنت و اعتراضات در خوزستان» در گزارشی به «امتداد» می‌گوید: «جمعه شب، اولین جرقه اعتراضات در سوسنگرد زده شد و بر اساس اخبار رسیده، جمعیت گسترده‌ای از مردم معترض به آنچه، گرانی و تنگناهای معیشتی در شعارها عنوان شده در خیابان‌های این شهرستان حاضر شدند.» سپس «در شهرستان اهواز در دو شب پیاپی در مناطق عرب‌نشین زرعان، آخر آسفالت، کوی علوی و کوی مشعلی (ابوذر) شاهد اعتراضات خیابانی و اقداماتی نظیر به آتش کشیدن لاستیک خودرو بودیم. […] سوسنگرد و ایذه شب‌های پرالتهابی را تجربه کرده و شاهد حضور گسترده مردم معترض در خیابان بودند. البته در این بین، گستردگی تجمعات در شهرستان ایذه خیلی پرتراکم‌تر از دیگر نقاط استان بود. […] ضمن اینکه از آنجا که شهرستان ایذه به لحاظ بافت جمعیتی نیز، محل سکونت هموطنان عرب‌زبان نیست، هیچ احدی نمی‌تواند اعتراضات مردم در این مناطق را دیگر انگیزه‌ها نسبت داده و از آب گل‌آلود آن برای خود ماهی بگیرد. […] در شهرستان سوسنگرد همچنین، آتش زدن لاستیک خودرو به عنوان یک حرکت اعتراضی از سوی معترضین صورت گرفته است. نکته قابل توجه و ذکر در این باره، شلیک گسترده تیرهای هوایی برای پراکنده کردن معترضین، بخصوص در ایذه و سوسنگرد بوده که به صورت پراکنده در نقاط مختلف ایذه، سوسنگرد و دیگر نقاط محل اعتراض صورت گرفته و البته تا این لحظه، هیچ آماری از جراحت احتمالی معترضین در دست نیست.»
این روایت کمابیش با آنچه جسته و گریخته در شبکه‌های اجتماعی توسط کاربران خوزستانی که در این مدت به هر طریق موفق به اتصال به اینترنت شده‌اند انتشار یافته، همخوانی دارد.
رژیم از تکرار آبان ۹۸ وحشت دارد. درس خود را در زمینه‌ی سرکوب موثرتر اعتراضات آموخته. به خوبی می‌داند که هرطور شده نباید بگذارد دامنه‌ی اعتراضات به استان‌های دیگر کشیده شود. از اینرو: قطع اینترنت، قطع ارتباط بین شهروندان، انتشار هدفمند ضداطلاعات و فیک نیوز…