روز دوشنبه، پنجم خرداد ماه ۱۳۹۹ در تقویم برابر بود با دوشنبه ۲۵ ماه مه سال ۲۰۲۰. این برابری تواریخ تنها به تقویم خلاصه می‌شود. در دو گوشه از این دنیا دو واقعه در دو تاریخ و دو جهان متفاوت رخ داد. انگار که وقایع آن روز متعلق به دو عصری هستند که قرنها با یکدیگر فاصله دارند.
در مشهد مردی به نام علیرضا غلام‌پور، روز دوشنبه پنجم خرداد ماه سال ۱۳۹۹، درب منزل خود را باز می‌کند و پوستری از رضاشاه و پرچم شیروخورشید نشان ایران را به روی آن می‌چسباند. شخصی از این کار وی با گوشی خود فیلم می‌گیرد. این فیلم کوتاه در شبکه‌های اجتماعی منتشر می‌شود و با تحسین و حمایت اکثریت کاربران ایرانی مواجه می‌شود. روز بعد ماموران اطلاعاتی علیرضا غلام‌پور را در منزلش دستگیر می‌کنند و با خود به مکانی که تا به امروز هیچکس از محل آن اطلاعی ندارد می‌برند. اکنون هشت روز از این واقعه می‌گذرد. علیرضا مردیست ۵۵ ساله. همسر و فرزندان این مرد در بی‌اطلاعی کامل بسر می‌برند و شدیدا نگرانند.
سازمان اطلاعات سپاه مشهد به خانواده علیرضا غلام‌پور گفته که او قصد خودکشی داشته است.
در لغتنامهٔ اطلاعات سپاه وقتی از واژه «خودکشی» در رابطه با فردی بازداشت شده استفاده می‌شود، این به این معناست که فرد، زیر شکنجه دوام نیاورده و جان باخته است. بنابر شهادت خانواده و آشنایان، آقای غلام‌پور تا پیش از بازداشت در سلامت جسمی و روحی کامل بوده است.
در مینیاپولیس دوشنبه‌ای دیگر است، نابرابر با ۵ خرداد ۱۳۹۹ و برابر با ۲۵ ماه مه سال ۲۰۲۰
پلیسی سفید‌پوست در این تاریخ مردی سیاه‌پوست را در خیابان بازداشت می‌کند. پلیس در هنگام بازداشت با زانو به روی گردن جرج فلوید فشار می‌آورد. جرج چندین بار می‌گوید: «نمی‌توانم نفس بکشم». پلیس ۸ دقیقه و ۴۶ ثانیه گردن جرج را با زانو به آسفالت فشار می‌دهد. در ۲ دقیقه و ۵۳ ثانیه پایانی، هیچ صدایی دیگر از جرج فلوید برنمی‌خیزد. روند این بازداشت توسط فرد عابری با گوشی ضبط می‌شود. فیلم در شبکه‌های اجتماعی منتشر می‌شود. تظاهرات گسترده و خشونت آمیزی در بیش از ۱۴۰ شهر ایالات متحده در اعتراض به این واقعه شکل می‌گیرد. حتی خامنه‌ای هم که به اعتراف خودش، مرگ هزاران انسان توسط ویروس کرونا برایش عددی ناچیز به حساب می‌آمد، به شکلی بی‌سابقه تمام ظرفیت ماشین پرهزینهٔ پروپاگاندای نظام را به کار گرفت تا خوشحالیش از وقوع این حادثه را بروز دهد.
شاید علیرضا غلام‌پور دیگر نمی‌تواند نفس بکشد.
Cover: St. Peter’s Church, Bournemouth, Belinda Fewings
